|
.:| Şair : Hasan KESER |:. |
.:| Bu Şiir 1350 Defa Okundu |:. |
 CEYLANIM |
Sensiz geçen her günüm gözyaslarimla doldu Nizamiyenin önündeki güller bile soldu Canim cananim ceylanim Senin sesini her an kulaklarimda duyarim Hergün egitime giderken yürüyüs karari sayarim Birgün bu hasret biter tekrar sana doyarim Canim cananim ceylanim simdi o asker diyecekler Sevgimizi öldü bilecekler Sanmaki bizi defterden silecekler Canim cananim ceylanim Köydeyken simsiyah bakislarin vardi Bakislarin adeta tenimi oksardi O günler yirmi ay için mazide kaldi Canim cananim ceylanim Bülbüller ötüsür batik isla çiçeklerinde Sensiz geçen issiz gecelerinde Bu acemilik bitermi spil eteklerinde Canim cananim ceylanim Nizamiyenin kapisindan girdim içeri Onbasi tekmeler çavus der kapa çeneni Yedigim her sille hatirlatir bana seni Canim cananim eylanim Kadrolar havalarda subaylar cazip Bir karpuz bile yiyemiyoruz kesip Gün gelir sana kavusurum oda nasip Canim cananim ceylanim Yasin küçüktü kaçiramazdim seni Unutma beraber geçrdigimiz günleri Senin askin askerde bile mahvediyor beni Canim cananim ceylanim Askimizi melekler bile bilmeyecekler Belki seni bana vermeyecekler Benim sendeki kalbimi görmeyecekler Canim cananim ceylanim Ne seni ne beni sensiz düsünemiyorum Aglarsin diye sana mektup dösenemiyorum Sensizlige sabrim kalmadi direnemiyorum CANIM CANANIM CEYLANIM 6-8-1981 |